Volg jij je hart? Of zit je vooral in je hoofd? Pieker je veel over je leven, hoe het anders moet, of beter kan? Bang om bepaalde keuzes te maken, omdat je niet zeker weet of het de juiste is? Huiverig om je zekerheden en controle op te geven.
Of ben je juist erg kritisch, op jezelf en anderen. Leg je de lat hoog en is het nooit goed genoeg. Altijd maar beter, of meer. Nooit tevreden met hoe het nu is.

Verstandige keuzes

Ik hoor je en voel je.
Een paar jaar geleden leefde ik net zo.
Opgegroeid in een academische wereld waar geen ruimte was voor vage dingen als intuïtie en gevoelens, was het vanzelfsprekend om alleen vanuit ratio te handelen. Ik was intelligent, kritisch en wilde graag ‘verstandige’ keuzes maken. Want dat had ik al mijn hele leven gedaan en dat was wat er van me werd verwacht.
Tuurlijk, ik kon goed aanvoelen waar mensen mee worstelde en wat de kern van hun probleem was. Ik was gewoon heel goed in mijn werk als coach, dacht ik. Geen idee dat ik onbewust heel bekwaam was in het lezen van de energie en gevoelens van anderen.
Totdat ik ontzettend tegen deze gevoeligheid aanliep in mijn werk als coach in het onderwijs. De verhalen, de emoties, de gevoelens, ik bleek alles op te pikken en stapte daarna ook nog vrolijk de trein in, waar ik lekker door bleef scannen.

Voelen, wat is dat?

Na een paar jaar was ik op. Kapot. Doodmoe van het telkens maar doorgaan en moeten van mijzelf. Want toegeven dat deze stoere sterke vrouw ook een kwetsbare kant heeft dat was geen optie voor mij.
Maar toen opeens ging het licht uit. Werd het donker. Bleek ook deze sterke vrouw een grens te hebben, die al ver was overschreden.
Een jaar lang kon ik niets. Ik was doodmoe en vooral gefrustreerd dat mijn altijd zo betrouwbare energie weg was. Nooit was ik ziek geweest in mijn leven en opeens zat ik opgesloten in een lichaam van een oud vrouwtje.
Daar zit je dan op je 27e, vol met dromen en verlangens die in rook opgaan. Dikke paniek! En frustratie! En verdriet!
Maar uiteindelijk ook acceptatie. Inzicht in hoe het zover was gekomen. Hoe ik mijzelf jarenlang opzij had gezet en telkens maar door bleef gaan, de signalen van mijn lichaam negerend.
Een structurele ontkenning van mijn gevoel en mijzelf. Wat uiteindelijk eindigde in een burn-out.

Luisteren naar mijzelf

Ik besloot dat het anders moest. Nee, dat ik het anders wilde. Ik besloot op dat moment niets meer te doen wat niet goed voelde en alleen nog maar te luisteren naar mijn intuïtie.
Ik begon met mediteren en yoga. Stopte met alcohol en koffie en ging gezonder eten. Voor het eerst zorgde ik goed voor mijzelf en luisterende ik naar mijzelf. Naar die stem van binnen die al die tijd had gefluisterd, of eigenlijk, geschreeuwd. De stem die ik stelselmatig negeerde, gewoon omdat ik niet durfde te luisteren. Bang voor wat ik wellicht zou horen. Wetende dat het oncomfortabel en confronterend zou zijn.

Maar nu wilde ik luisteren. Maakte ik de commitment alleen nog maar vanuit mijn gevoel te handelen. En dat doe ik sindsdien. Bij alle keuzes die ik maak, betrek ik mijn intuïtie en voel ik wat ik voel.
De wijsheid die van binnen te vinden is, is overweldigend. Het geeft richting, rust en vertrouwen. Ik hoef niet meer zoveel van mijzelf, omdat ik voel dat alles er al is. Dat de dingen op het juiste moment komen en dat ik kan vertrouwen dat ik dan de ‘juiste’ keuze maak. Omdat ik VOEL wat de juiste keuze is.

Kwetsbaarheid

Ik ben meer mijn eigen ding gaan doen. Trek mij minder aan van de verwachtingen van anderen en neem mijzelf ook minder serieus. Ik ben milder geworden met compassie naar mijzelf. Ik heb leren accepteren dat controle een illusie is en dat het ontzettend fijn kan zijn om je over te geven en mee te bewegen met de flow van het leven.
En, dat er voor je gezorgd wordt wanneer je dit toelaat. Dat je kwetsbaar mag zijn en mag ontvangen.
Dat er voor iedereen een pad is, wat zich langzaam ontvouwd. En dat je alleen maar hoeft te luisteren welke richting de jouwe is. Om zo stapje voor stapje steeds dichter bij jezelf te komen. Bij diegene die je diep van binnen echt bent, en stiekem altijd al bent geweest.

Gevoeligheid als kracht

Voor mij betekent dit mijn hart volgen. Mijn dromen serieus nemen en vertrouwen op mijn intuïtie. Het helpt me mijn angsten te overwinnen en hobbels te overbruggen. Het daagt me uit kwetsbaar te zijn en mijn gevoeligheid te omarmen. Omdat dit uiteindelijk mijn kracht blijkt te zijn.

Wil jij ook graag je gevoeligheid als kracht kunnen inzetten? Maak dan eens een afspraak voor een gratis kennismakingsgesprek. Ik denk met liefde met je mee.

Lieve groet,
Marije

Intuïtief Coach | Natural Flow Coaching | Utrecht